Biopsja gruboigłowa – rodzaj biopsji polegającej na pobraniu materiału tkankowego (a nie komórek) w postaci wałeczka, pozwalający na rozpoznanie typu i cech biologicznych nowotworu. Wykonywana pod znieczuleniem miejscowym za pomocą igły o dużej średnicy wprowadzanej do głębszych tkanek przez nacięcie skóry. Stosowana w diagnostyce m.in. raka piersi czy mięsaków tkanek miękkich.
